Συχνή είναι η συζήτηση μεταξύ των ποδοσφαιρόφιλων αναφορικά με το αν "λείπουν" κάποιες ομάδες από την SL1, ενώ συχνά τόσο στα social media, όσα και σε ορισμένα ΜΜΕ διεξάγονται αντίστοιχες δημοσκοπήσεις. Συγκεκριμένα μετά την αναμέτρηση στο AEL FC Arena ανάμεσα στην ΑΕΛ και τον Λεβαδειακό για την SL2, πολλοί ήταν αυτοί που βλέποντας 12000 οπαδούς των "βυσσινί" να έχουν δημιουργήσει άκρως ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα στο γήπεδο, επεσήμαναν την αισθητή απουσία της "Βασίλισσας της Θεσσαλίας" από την πρώτη Εθνική κατηγορία.
Αυτό συμβαίνει μάλιστα όταν για ακόμα μια χρονιά με τα εγχώρια ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα εισερχόμενα στην τελική τους ευθεία, συνεπώς στην κορυφαία Εθνική κατηγορία και τον ανταγωνισμό στα ύψη. Ακριβέστερα έχοντας SL1 ένα άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, τόσο κορυφή με τέσσερις διεκδικητές, για ακόμα μια χρονιά, όσο και στις θέσεις του υποβιβασμού. Παράλληλα στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία της SL2, για ακόμα μια φορά τα τελευταία, αρκετά πλέον έτη, από ένα πρωτάθλημα που διεξάγεται σε δύο ομίλους θα προκύψουν μόλις δύο ομάδες που θα εξασφαλίσουν την άνοδο, με τις υπόλοιπες να καλούνται να κονταροχτυπηθούν εκ νέου την επόμενη αγωνιστική περίοδο, σε ένα πρωτάθλημα κατά γενική ομολογία πλήρως απαξιωμένο ακόμα και το των έσω. Αντίστοιχη είναι και η εικόνα και στις υπόλοιπες ποδοσφαιρικές κατηγορίες, όπου στην μεν Γ Εθνική αναμένεται από τους τέσσερις ομίλους των 18 ομάδων να προβιβαστούν οι δύο από τους τέσσερις πρωταθλητές, αν δεν αλλάξει κάτι, όπως και στα στα τοπικά πρωταθλήματα όπου προβιβάζονται μόνο οι πρωταγωνιστές από τις πενηντατρείς ΕΠΣ μέσω αγώνων κατάταξης, ενώ το τέταρτο επίπεδο των εγχώριων ποδοσφαιρικών διοργανώσεων που ήταν η Δ Εθνική έχει καταργηθεί. Μάλιστα υπάρχει η τραγελαφική κατάσταση ενώ όλες οι ΕΠΣ να διαθέτουν τρεις κατηγορίες και συνολικά έξι επίπεδα, η Θεσσαλονίκη να διαθέτει τέσσερις κατηγορίες, δηλαδή εφτά επίπεδα! Τούτη η στρεβλή κατάσταση οδήγησε στην σύνταξη του παρακάτω άρθρου ως παρέμβαση και πρόταση για την υπέρβαση του αδιεξόδου στο οποίο με ευθύνη των ίδιων του των αρμόδιων έχει εισέλθει το Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Συγκεκριμένα επιβάλλεται και όχι απλά πρέπει να υπάρξουν πιέσεις από τις ομάδες της SL2 για αποκατάσταση των αδικιών σε βάρος της κατηγορίας. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση Βέροιας πρόπερσι, όπου έχοντας βγει πρώτη αναγκάστηκε να αγωνιστεί σε δύο αγώνες κατάταξης, και τελικά να μην καταφέρει να προβιβαστεί στην κορυφαία Εθνική κατηγορία. Συνεπώς η στόχευση οφείλει να είναι η SL1 να αποκτήσει 18 ομάδες, γινόμενη ξανά κανονικό πρωτάθλημα αντί για τουρνουά και κλειστή λίγκα-κλίκα που είναι σήμερα, με την άνοδο φέτος των τριών πρώτων από κάθε όμιλο. Παράλληλα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι κατά την εναλλαγή των σεζόν θα προβιβάζονται τουλάχιστον τρεις ομάδες από την δεύτερη στην πρώτη Εθνική κατηγορία της χώρας.
Με τον τρόπο αυτό θα υπάρχουν περισσότεροι επαγγελματίες του ποδοσφαίρου στο υψηλότερο εγχώριο επίπεδο, ενώ θα υπάρξει κίνητρο για ανάπτυξη των αθλητικών υποδομών σε πληθώρα ομάδων και πόλεων ανά την Ελληνική επικράτεια. Αντίθετα η παρούσα κατάσταση ευνοεί μόνο τα ΜΜΕ που καλύπτουν τηλεοπτικά το "προϊόν" της SL1, τα οποία έχουν κοντόφθαλμα κέρδη, αφού δεν χρειάζεται να επενδύσουν αρκετά για τον σκοπό αυτό λόγω της περιορισμένης "πίτας" του εγχώριου ποδοσφαιρικού "προϊόντος", χρησιμοποιώντας το παράλληλα ως "καβάτζα" μεταξύ των εισαγόμενων ποδοσφαιρικών πρωταθλητών τα οποία κυρίως προωθούν!
Ενδεικτικά προτείνεται:
SL1 με 18 ομάδες και υποβιβασμό τεσσάρων.
SL2 με δύο ομίλους από 20 ομάδες ο καθένας (δεν είναι πολλές, εξάλλου δύο θέσεις καλύπτονται από τις Β ομάδες, ενώ με αυτόν τον τρόπο δυνητικά μπορούν να υπάρχουν στις μεγάλες κατηγορίες ομάδες και από τους 51 νομούς) και προβιβασμό τεσσάρων συνολικά ομάδων.
Γ Εθνική κατηγορία με τέσσερις ομίλους των 18 ομάδων στον καθένα.
Καθώς και επανασύσταση της Δ Εθνικής κατηγορίας ως Εθνικό περιφερειακό πρωτάθλημα και μεταβατική κατηγορία από τα τοπικά πρωταθλήματα στις Εθνικές κατηγορίες.
Παράλληλα κρίνεται απαραίτητη η κατάργηση του αναχρονιστικού θεσμού των ΕΠΣ, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις βαίνει υπό αυτοκατάργηση, με την δημιουργία δύο περιφερειακών τοπικών κατηγοριών με γεωγραφικά κριτήρια.
Η πρόταση αυτή δεν γίνεται για λόγους τοπικιστικών και ιδιοτελών συμφερόντων προς όφελος κάποιας ή κάποιων συγκεκριμένων ομάδων. Η παρούσα πρόταση αφορά την ίδια την ύπαρξη του εγχώριου ποδοσφαίρου στο σύνολο της Ελληνικής επικράτειας, αφού με ελάχιστες εξαιρέσεις, η ανάπτυξη του στις περισσότερες περιοχές έχει σταματήσει κατά τις προηγούμενες δεκαετίες. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση των αθλητικών υποδομών, καθώς τα σύγχρονα ποδοσφαιρικά γήπεδα της χώρας είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, ενώ σε αυτή κατασκευάζεται σχεδόν ένα γήπεδο την δεκαετία. Συνεπώς η πανεθνική ποδοσφαιρική και αθλητική ανάπτυξη είναι επιβεβλημένη, ως συνιστώσα της γενικότερης ανάγκης για ανάπτυξη υποδομών στο σύνολο της χώρας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου